دعا کن

بر مردمان روزگارى آید که جز سخن چین را ارج ننهند ، و جز بدکار را خوش طبع نخوانند ، و جز با انصاف را ناتوان ندانند . در آن روزگار صدقه را تاوان به حساب آرند ، و بر پیوند با خویشاوند منّت گذارند ، و عبادت را وسیلت بزرگى فروختن بر مردم انگارند . در چنین هنگام کار حکمرانى با مشورت زنان بود ، و امیر بودن از آن کودکان و تدبیر با خواجگان . [نهج البلاغه]

ارسال‌کننده : نورا حمید سرخه در : 92/6/8 8:53 صبح

دعا کن

دعا کن و بخواه

شاید بزرگترین آرزوی تو کوچکترین معجزه خداوند باشد